Ontoeristisch Borneo & back to basics

Selamat Datang!

Hier weer een nieuw bericht met volop nieuwe avonturen! Met mijn darmen gaat het nog niet geweldig. Ik heb alles al geprobeerd; pepers, vezelrijk fruit, olie en flessen water uit de kraan zetten geen zoden aan de darm. Heel vervelend maar gelukkig voel ik me niet ziek ofzo. Veel interessanter zijn de avonturen die we afgelopen week hebben meegemaakt :-)

Mijn verjaardag was niet zo boeiend. We hebben 6uur in de bus gezeten naar Sandakan. 's Avonds lekker gegeten aan het water (thanks Nina! :-)) en ik heb mezelf op 2 jurken getrakteerd.
De dag erna heb ik 1 v.d. 2 jurken korter laten maken bij een kleermaker. Met 5 man sterk hebben ze de jurk bekeken en ze vonden het maar al te prachtig om deze korter te maken. Twintig minuten later lag deze klaar en de jurk is prachtig! :-)
's Middags zijn we naar de Chinese en Japanse begraafplaats gelopen. Bij de Chinese begraafplaats werden we ff een partij aangevallen door muggen! Niet normaal! We hebben dus 1 minuut gekeken en zijn toen weggerend :-). Terug in het hostel konden we met een medewerker die klaar was meerijden naar een memorial van WO2. Onderweg waren er veel krotten te zien. De man vertelde dat hier vooral illegale Filipijnen wonen. Gelukkig bouwt de overheid blokken appartementen voor deze mensen die ze goedkoop kunnen huren. Het viel me op dat er overal tralies voor zitten, een treurig gezicht. De memorial was erg indrukwekkend. Duizenden Australische soldaten zijn hier tijdens WO2 door de Japanners gevangen genomen, zwaar mishandeld en op 6 mensen na allemaal vermoord of gestorven. Deze 6 ontsnapte overlevenden hebben vreselijke dingen gezien en meegemaakt, daar is geen voorstelling van te maken! Brrr... En dan klagen wij over een muggenaanval ;-). Wat een gruwelijke tijd is dat geweest zeg, ik was er erg stil van. Op de terugweg een mini-busje genomen die een stukje door de krottenwijk reed, een treurig gezicht.
Het verbaast me keer op keer op dat de mensen hier niet alleen lief maar ook zo eerlijk zijn. Als we iets teveel betalen in de bus of als de een al voor de ander heeft betaald, dan zeggen ze dit meteen eerlijk.

7 juli:
We zijn niet meer naar het schildpaddeneiland gegaan. Dit eiland is namelijk een privébezit van een rijke stinkerd en zou ons dus ong. 180 euro p.p. kosten, belachelijk! I.p.v. daarvan wilden we naar een apenopvang in de jungle gaan maar het regende helaas pijpenstelen (dat heb je wel eens in het regenwoud :-)). We zijn een stuk gaan lopen en hebben een Chinese tempel bekeken. Onderweg weer veel armoede gezien en veel zwerfhonden, brrrr. Gelukkig vonden we op de terugweg een zéér leuke activiteit; bowling! Haha! We hebben 2 potjes gedaan en de locals vonden het maar al te prachtig en iedereen wilde met ons op de foto. Af en toe word je er wel moe van om constant een attractie te zijn en iedereen steeds in een deuk ligt als we langs lopen, alsof we een stel hobbits zijn.

Back to basics:
Afgelopen dagen hebben we een 3-daagse trip aan de Kibantangan river gehad. We werden 's morgens opgehaald en moesten 3 uur rijden naar het kleine rivierdorpje Bilit. Het laatste stuk was haast onbegaanbaar. Onderweg reden we kilometers lang langs palmolieplantages. Enorme rijen geplante palmbomen die geplant worden voor de palmolie. Een leuk gezicht zou je denken maar op al die plekken is de jungle weggekapt wat zorgt voor totaal ontbosde gebieden. Een treurige bedoeling! Naast de USA is Nederland de grootste afnemer van palmolie, dat o.a. gebruikt wordt om groene stroom op te wekken (erg groen dus, maar niet heus!). (Denk dat ik maar vervroegd met pensioen ga en me aanmeld bij Greenpeace!) Maar goed....
We verbleven 2 nachten bij een familie thuis. Een hele lieve, grote familie waar iedereen bij elkaar woont. Ze spraken amper Engels maar gelukkig kom je met handen- en voetengebaren ook een heel eind :-). Het houten huis was erg groot en stond schots en scheef, ik heb er niet echt ideeën op kunnen doen voor mijn eigen interieur straks ;-).
De eerste dag hebben we 's middags een riviertocht in een bootje gedaan. De rivier is prachtig; bruin water en aan beide zeiden de dichte jungle. Het was heerlijk in het houten bootje en onderweg hebben we veel neusapen en slingerende Makaakaapjes gespot, superleuk! 's Avonds had de familie lekker gekookt. We aten op de grond en het eten (rijst, kippetjes, ei en groentes) moesten we met onze rechterhand eten, links is namelijk onrein. Ik heb dus lekker zitten vuillakken en vooral de rijst was een behoorlijke opgave :-).
's Avonds hebben we een nightwalk gedaan. Een spannend tochtje door de jungle met al zijn spannende junglegeluiden! We waren goed gekleed tegen de bloedzuigers maar toch hadden we er hier en daar één te pakken, blegh! Blij dat we dit x niet op slippertjes waren :-). We hebben een paar mooie vogels en veel spinnen gespot, ook waren de muggen goed vertegenwoordigd in de bush.

De tweede dag stonden we om 6uur alweer paraat om de ochtenddieren langs de rivier te spotten. De boottocht was heerlijk en genieten. We hebben weer veel apen gezien en dit keer ook weer de Orang Oetangs! Na het ontbijt van gebakken noodles hebben we een flinke wandeling in de jungle gemaakt. Met rubber laarzen (inclusief gat erin) hebben we door de modderige jungle geploeterd. Een paar stukken stonden zo onder water dat we over een boomstam moesten. Gelukkig zijn we balans houden nog niet verleerd van het turnen :-). Het blijft heerlijk om door de jungle te lopen, ook al waren er dit keer ook weer veel bloedzuigers en muggen v.d. partij. Helaas hebben we geen wilde olifanten gespot. We weten wel zeker dat ze er pas geleden waren want er lagen een hoop grote olifantendrollen (terwijl ik dit type, realiseer ik me dat ik het toch wel erg vaak over poep heb, sorry hiervoor ;-)). Lekker modderig zijn we teruggekeerd waar er weer een lekkere lunch klaar stond die we met onze rechterhand naar binnen hebben geschoven. De vrouwen en kinderen hier doen werkelijk de hele dag niets. Beetje koken, poetsen, zorgen, zitten en hangen. Pff, zo'n onvoorstelbaar leven! De kokkin is 27 jaar oud en heeft al 4 kinderen. Haar eerste kreeg ze al op haar 16e en ik vrees dat ze lekker door blijven fokken!
Hierna ben ik back to basics gaan douchen. Deze douche bestond namelijk nog uit emmers koud water over jezelf heen gooien. Helaas hadden de muggen mijn rug tijdens het aankleden goed te pakken en had ik zo'n 12 joekels van bulten op m'n rug. Nina gevraagd de plekken in te smeren met tijgerbalsem en weg was de jeuk weer!

Halverwege de middag hebben we met de kokkin koekjes gebakken. Erg leuk en lekker! Eind de middag hebben we weer een heerlijke riviertocht gehad. Het was deze dag snikheet dus dat frisse windje met die frisse natuurlucht deed ons erg goed! We hebben weer veel apen gezien, zelfs vechtende aapjes die dus echt door en langs de bomen sprongen. Wat een spektakel! Inmiddels kunnen we geen aapjes meer zien ;-). 's Avonds hebben we weer ontzettend lekker eten gekregen.

Vandaag:
Vanmorgen hebben we afscheid genomen van de lieve, lokale familie en werd het weer tijd om langs de verschrikkelijke plantages terug te rijden naar Sandakan. Terug in het hostel kwam ik een bekende tegen. Sjonge jonge, wat is de wereld dan klein zeg!!! Omdat we echt alles al gedaan hebben in Sandakan e.o. en het vandaag schitterend weer was, zijn we naar het luxe Sheraton met zwembad op het dak gelopen. We hebben gedaan alsof we gasten van het hotel waren, af en toe vriendelijk gelachen naar de bewakers en dus heel stiekem een heerlijke dag op een bedje, in de zon, aan het zwembad gelegen :-).
De ramadan is vandaag trouwens begonnen. Dit vanmiddag nogal ten nadele van ons. We konden werkelijk nergens eten bestellen! Alles was dicht vanwege de ramadan. En dat alle eetgelegenheden (op elke vierkante meter van de straat) dicht zijn in Azie, is een hele gekke gewaarwording voor mij!

Sandakan is nog niet zo ontwikkeld. Het is nog veel pauper en armoede (op de rijke, gevestigde Chinezen met hun dikke auto's na). Ook is het verre van toeristisch, ik had hier niet graag alleen willen zijn. We waren hier dan ook een enorme attractie! We werden overal uitgebreid geobserveerd, begroet en kinderen vallen bijna om van verbazing! Morgenochtend vroeg vliegen we terug naar Kota Kinabalu om er hier samen een leuke, laatste dag van te maken. 12 juli vliegt Nina namelijk terug naar Australie en vlieg ik naar Sulawesi om daar mijn avonturen te vervolgen! Spannend allemaal weer!

Goed om te horen dat het weer in Nederland zich eindelijk ook een beetje v.d. goeie kant laat zien! Mis ik verder inmiddels al bijzonderheden?:-) Hoe is het zoomertoernooi, voor de zoomertoernooigangers onder ons?

Veel liefs vanuit ontoeristisch Borneo!!!