Zwemmen tussen haai en schildpad en meer...

Selamat datang!
Hoe gaat het? Aan alle strandfoto's en berichten te zien hebben jullie weinig te klagen op het moment!? :-) Lekker hoor! Hier gaat het goed, de tijd vliegt! Inmiddels heb ik weer een hoop avonturen beleefd en wordt het dus de hoogste tijd voor een verhaaltje...

TROPISCHE TOGIANS:
16 juli zijn we met de boot vertrokken naar de Togian Islands. Na 5 uur varen kwamen we aan in ons geboekte 'resort'. Een houten hutje met klamboes en een gare douche en toilet met een bak water en een emmertje ernaast om door te spoelen. Inmiddels ben ik de gaten in de grond en de toiletten zonder spoelknop wel weer een beetje zat ;-). Het eten was wel heerlijk in het resort; veel groentes en verse vis! Hmmm. De dag erna gingen Marc en Pascal duiken. Ik ben lekker meegegaan om er te snorkelen. Helaas was het nog steeds geen helder weer maar iig wel droog. Ik vond het heerlijk om met m'n snorkel het heldere, blauwe water in te springen. Het water is hier maar liefst 30 graden, zelfs ik houd het daarin dus goed uit :-). Het onderwaterleven is hier echt prachtig, alleen het koraal is al supermooi! Het heeft echt allerlei kleuren, soms moest ik wel erg oppassen om het niet aan te raken. De vele vissen waren ook werkelijk schitterend. Ik heb veel Nemo's gezien en allerlei andere vissen in allerlei felle kleuren. Ik zou er heel graag foto's van willen laten zien, maar die heb ik helaas niet :-). Een heerlijk dagje dus en eind de middag heb ik lekker na liggen genieten in de hangmat op onze veranda. Het lange en vele reizen werd dus eindelijk goed beloond ;-).

De derde dag op de Togians was het dan eindelijk zonnig, wat het eiland nog meer een paradijs maakt! De mannen gingen nog een duik maken en ik heb ff v.d. zon genoten. Niet echt lang vanwege de enorme hitte. Na de lunch zijn we met een bootje naar de haven gebracht vanwaar de ferry naar Gorontalo vertrok. De ferry was echt enorm groot en zag er v.d. buitenkant goed uit. We hadden businesstickets gekocht en dus hoge verwachtingen.... Erg fout natuurlijk! ;-) De stoelen vielen bijna van ellende uit elkaar en Marc z'n stoel kon niet eens rechtop staan. De stoelen konden inderdaad bijna helemaal naar achteren maar dan lag je wel bij iemand anders op schoot en porde er een stalen stang in je rug. Daarnaast lag je hutje mutje en werd je op de grond omringd door locals die op de grond lagen. Hmm, net een ander begrip van 'business' hier dus :-). Daarentegen vertrok de boot perfect op tijd, toch wel een unieke ervaring in Sulawesi! :-). We hebben nog mogen genieten vd zonsondergang op het dek en daarna hebben we een poging tot slapen gedaan. Twaalf uur later en midden in de nacht kwamen we aan in Gorontalo. Gaar dat we waren, hebben we hier met een paar anderen een minibusje met chauffeur gehuurd. We zaten, inclusief bagage, letterlijk in het busje gepropt. Wij zaten met z'n 3en achterin, geheel rechtop en bijna op elkaar, en natuurlijk was het stralend weer . Een zweterige bedoeling dus! De rit, inclusief broodnodige stops, duurde weer een kleine 12uur en ik wist na een aantal uur werkelijk niet meer hoe ik moest zitten! Heel blij was ik dan ook toen we eind middag bij de haven in Manado waren. Hier hebben we een charterbootje naar de Bunaken (prachtig eiland) genomen. We hadden hier een superleuk huisje met lekkere bedden en zelfs een fatsoenlijke badkamer! Het diner, lopend buffet, was ook werkelijk fantastisch! Veel vis, groentes, curry's en vlees. Hier waren we wel ontzettend aan toe na al dat gereis! :-)

STORM, REGEN EN VALLENDE KOKOSNOTEN:
Midden in de nacht werden we verrast door een fikse storm. Ik was even bang dat we met hut en al de lucht in zouden vliegen! Wat een herrie! Overdag was het helaas ook stormachtig waardoor we helaas niet konden gaan snorkelen. Ik denk dat het droogseizoen naar NL is vertrokken :-). Later in de middag zijn we over het eiland gaan wandelen. Het waaide nog behoorlijk hard dus we moesten goed uitkijken voor vallende kokosnoten. Die nacht waren er al behoorlijk wat noten en zelfs hele bomen omgewaaid. Zo'n kokosnoot wil je ook echt niet op je hoofd krijgen! Ik moet gelijk denken aan de tekenfilm Ovide (kijk uit malloot, een kokosnoot...) :-). Ook die nacht had het weer aardig gestormd en daarom ging de snorkeltrip wederom niet door. Flink balen! We hebben zelf wel even gesnorkeld aan het strand voor ons, maar het was al een hele onderneming op zich om wondloos het water in te komen. Niet zo'n succes dus. 's Middags werd het steeds zonniger en we wilden eigenlijk aan het zwembad (bij een ander resort) relaxen. Dit gingen we dus proberen... Aangekomen bij het resort installeerde Pascal zich meteen op een ligbed en uiteraard kwam er al meteen iemand aanlopen. Het vrouwtje vroeg of ze ons kon helpen. Na een lange stilte antwoordde Pascal: 'no, thank you' en bleef lekker liggen. Haha! Marc en ik kwamen nu al niet meer bij. Toen vroeg ze of we hier verbleven. Pascal: 'yes, we checked in yesterday'. Haar antwoord: 'ik denk het niet, ik ben de eigenaar.' Nou, ik lag helemaal vlak, kwam niet meer bij, zo voor lul! Haha! :-) Toen maar lekker op het strand gaan liggen wat ook heerlijk was. Het diner was weer genieten en na het eten zijn we bij de locals gaan hangen die we wat Nederlands hebben geleerd. Geen hoogstaand Nederlands en vooral veel onzin dus lachen, gieren, brullen met de locals! Uiteindelijk dus een heerlijk dagje met veel lol :-).

ZWEMMEN TUSSEN HAAI EN SCHILDPAD:
Ons laatste dagje op de Bunaken hebben we goed besteed. Eindelijk was het weer goed weer en kon de snorkeltrip doorgaan. Het was een hele gave trip! Eerst zijn we haaien gaan spotten en we hadden mazzel; er kwam een haai voorbij m'n snorkelmasker zwemmen! Een kleine weliswaar (en uiteraard geen vleeseter ;-)) maar echt gaaf om te zien! De tweede snorkelplek was ook weer werkelijk een paradijs. Zoveel kleuren, vormen en maten vissen en koraal! Ook hier hadden we geluk want er zwom een grote schildpad voorbij. Wauw, zo gaaf!!! Het water is ook zo blauw en warm, je kunt er uren in blijven. Was de Noordzee maar zo! :-) Eind de middag zijn we met een gammel privébootje naar de overkant gevaren, de public boat gaat namelijk alleen 's morgens. De tocht duurde hooguit 10 minuten en kostte ons maar liefst 25 euro! Belachelijk veel voor hier. Dit soort dingen gebeuren hier wel vaker; transport en accommodaties zijn in Sulawesi behoorlijk duur en er valt barweinig over te onderhandelen. Op een eiland heb je weinig andere keuzes dus daar maken ze dan ook goed (mis)gebruik van! Ze lachen er wel allemaal heel vriendelijk bij... Tja, dat zou ik ook doen! ;-)Aan de overkant stond de privéchauffeur die we hadden gehuurd al klaar om ons naar Tangkoko National Park te brengen. Hij sprak geen woord Engels maar het was weer een schat van een manneke. Het was inmiddels etenstijd dus we maakten een stop in Manado om te eten. Nou, echt geweldig! Niet alleen het lekkere eten maar ook de mensen die daar zaten en werkten waren fantastisch. We hebben veel lol gemaakt met de goedlachse locals; Pascal vroeg er iemand ten huwelijk, Marc zijn naam betekent paardenstront en ik heb een lelijke, oude vriend. Een hoop onzin dus en weer lachen, gieren, brullen! Tevens zijn er weer wat kiekjes van ons genomen ;-).

LOPEN TUSSEN TARSIUS, TARANTULA, ZWARTE APEN EN EEN PYTHON IN TANGKOKO:
Gisterennacht zijn we om half 4 opgestaan om de jungle in te gaan om de tarsius (spookdiertje) te spotten. Het was echt een supertoer met heel veel dieren! Het was pikdonker in het woud en het duurde even voordat we de eerste tarsius hadden gespot. De beestjes zijn klein en hebben hele grote ogen. Ik had nog nooit v.d. tarsius gehoord! Toen we naar de volgende plek liepen, kwamen we een grote tarantula tegen op een boom. Bizar dat zo'n beest zo gevaarlijk kan zijn! Op de tweede plek zagen we nog meer tarsiussen (?!) en hierna werd het al gauw licht. We hebben ontbeten in het bos en hierna zijn we zwarte makaakaapjes met blote billen gaan spotten. Onderweg hadden we wederom mazzel want we kwamen een grote, dikke, gele python tegen. Echt gaaf! Het echte wild uit de jungle :-). Een stukje verder waren dan de zwarte apen. Niet een paar, maar echt tientallen! Overal om ons heen liepen, zwierden en sprongen de apen met hun lelijke kontjes :-). Echt gaaf zo dichtbij! En zo veel. Kortom; een heel dierenfestijn dus, meer dan de moeite waard! Na een lekkere lunch heeft de privéchauffeur, die al die tijd op ons heeft gewacht, ons naar het vliegveld in Manado gebracht. 's Avonds prima vlucht naar Makassar gehad en zijn we daar meteen doodmoe gaan slapen.

Terug in Maleisië:
Gisteren de laatste ochtend met Pascal en Marc gehad. We zijn vroeg opgestaan om fort Rotterdam te bezoeken in Makassar. Een overblijfsel v.d. Nederlandse bezetting. Het fort en museum waren niet zo heel boeiend en het hoogtepunt waren eigenlijk de 2 Indonesische studenten die met ons Engels kwamen oefenen. Dat gebeurt hier wel vaker en is altijd wel leuk en interessant. Het meisje vertelde dat ze in haar vakantie elke dag haar Engels komt oefenen met buitenlanders. Wat een geweldige motivatie, daar hou ik nou van! :-) 's Middags ben ik alvast meegegaan naar het vliegveld met Pascal en Marc. Het werd alweer tijd om afscheid te nemen, de tijd is weer voorbij gevlogen! Het waren iig heel gezellige weekjes met veel gekkigheid :-). Sulawesi zelf was een fascinerend land. Een land waar alles nog kan en mag en waar de gekste dingen gebeuren. Super!

Ik ben gisterenavond naar Kuala Lumpur gevlogen (alweer mijn 10e vlucht tijdens deze reis!) om hier mijn reis alleen te vervolgen. Een heftige vlucht door de onweer en dus veel turbulentie!Ik wil een paar dagen in Kuala Lumpur blijven. Sowieso is het de hoogste tijd om mijn zak met was eens te laten wassen en ik denk dat er genoeg te doen is in de grote hoofdstad. Na KL wil ik naar de frisse Cameron Highlands (theeplantages) gaan. Hierna wil ik een paar dagen doorbrengen op het eiland Penang, waarna ik een lange reis zal maken om mijn laatste dagen door te brengen in Singapore. Houd dat goede weer in NL dus aub nog even een paar weken vast!!! :-)

Liefs uit het warme Kuala Lumpur